Το οξειδωτικό στρες προκύπτει όταν υπάρχει ανισορροπία μεταξύ ελευθέρων ριζών στο σώμα και αντιοξειδωτικών.
Ως δείκτης μετράει το βαθμό οξείδωσης και βλάβης που προκαλούν οι ελεύθερες ρίζες στον οργανισμό καθώς και την αντιοξειδωτική ικανότητά του. Την ικανότητα να «μάχεται» αποτελεσματικά και να τις εξουδετερώνει.
Οι ελεύθερες ρίζες είναι άτομα που περιέχουν ασταθή αριθμό ηλεκτρονίων. Τα άτομα που διαθέτουν πλήρη εξωτερική στιβάδα είναι σταθερά.
Οι ελεύθερες ρίζες ωστόσο είναι ασταθείς στη συμπεριφορά τους. Στην προσπάθεια να συμπληρώσουν τα ηλεκτρόνια που λείπουν από την εξωτερική τους στιβάδα αντιδρούν και μάλιστα με πολύ γρήγορο ρυθμό με άλλες ουσίες στο περιβάλλον τους.
Οι απότομες αυτές αντιδράσεις και αλλαγές στη μοριακή τους δομή ονομάζεται οξείδωση. Σε ορισμένες περιπτώσεις αυτή η διαδικασία ωφελεί τον οργανισμό (όπως πχ στην καταπολέμηση μολύνσεων). Σε πολλές όμως άλλες περιπτώσεις είναι καταστροφική για την υγεία.
Τα αντιοξειδωτικά είναι στοιχεία που «δωρίζουν» ένα από τα ηλεκτρόνιά τους σε μια ελεύθερη ρίζα χωρίς να γίνουν ασταθή. Αυτό σταθεροποιεί την ελεύθερη ρίζα και κατά κάποιο τρόπο την «εξουδετερώνει», κάνοντάς την ακίνδυνη για τον οργανισμό.
Το καλάθι μου
Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.ΑποδοχήΑπόρριψη